Urodzony 13 kwietnia 1943 r.
Założyciel, współzałożyciel oraz członek wielu zespołów muzycznych z których najważniejsze to: Zespół Jazzowy Andrzeja Froehlicha, „ROCK-HALL”, Zespół Jazzowy Zygmunta Wicharego, Poznańscy Trubadurzy, ”MY”, Bardowie, Tarpany, OJP-Polne Kwiaty, Trio Krzysztofa Sadowskiego, Grupa TEST, Kanon-Rytm, Wanderpol, Kwintet Aleksandra Mazura, Trio Wojciecha Skowrońskiego, Woytek Band Wojciecha Skowrońskiego, Boogie - Woogie, „Sequence Band”, Tomasz Dziubiński Band. Obecnie współpracuję z Wojciechem Kordą.

Wspomnienie o Wojtku.
W kwietniu 1985 roku Wojciech Skowroński reaktywuje swoje TRIO z moim udziałem na gitarach akustycznej i elektrycznej i Przemkiem Lisieckim ma perkusji. Prawie codzienne próby nad nową płytą Wojtka odbywały się u niego w domu w Poznaniu przy ulicy Szelągowskiej. Razem z Wojtkiem wpadliśmy na pomysł, żeby tym razem zrezygnować z gitary basowej lub kontrabasu. W stylu boogie-woogie najważniejsza jest lewa ręka fortepianu oraz grube struny gitary a gitara basowa zaciemniała by to brzmienie. Znakomity efekt tego posunięcia jest słyszalny na płycie. W miesiącu maju był już gotowy prawie cały materiał na płytę Wojtka „Fortepian i Ja” na razie jeszcze bez tekstów piosenek. Nagrań wstępnych dokonał Andrzej Modrzejewski u Wojtka w domu. Wojtek śpiewa całą płytę tzw. skatem czyli akcentując sylaby bez konkretnych słów a był w tym nieporównywalnym mistrzem. Dzisiaj śpiew taki można porównać z amerykańskim rap’em.
Kaseta z tymi nagraniami jest u mnie w archiwum. W lipcu patronat nad zespołem przejmuje Wielkopolskie Towarzystwo Jazzowe (Wojciech Bednarski), oraz Estrada Poznańska. Wkrótce też rozpoczęły się trasy koncertowe po całym kraju oraz programy telewizyjne gdzie ogrywaliśmy i doskonaliśmy materiał na naszą nową płytę. Płyta „Fortepian i Ja” została nagrana w grudniu 1985 w studio „Giełda” w Poznaniu i wydana przez PolJazz. Była to pierwsza płyta w stylu boogie-woogie w Polsce.
Styl boogie-woogie powstał z połączenia elementów ragtime’u i pierwotnego bluesa na początku XX w. w Nowym Orleanie. Jest to specyficzna forma bluesów grana początkowo tylko na fortepianie, odznaczająca się ostinatowo i perkusyjnie traktowaną grą lewej ręki, podczas gdy prawa wykonuje improwizacje na podstawowy temat 12-taktowego bluesa.
W marcu 1986 roku Wojtek częściowo zmienił i powiększył skład zespołu przez co zespół niestety zatracił swój pierwotny styl. Zespół dostał też zaproszenie do udziału w wielkiej imprezie „Old Rock Meeting”, która odbyła się w lipcu w Sopocie. W dalszym ciągu uważam Wojtka Skowrońskiego za artystę formatu światowego, któremu i dziś jeszcze niewielu może dorównać. Wystarczy tutaj za wszystko recenzja naszej płyty „Fortepian i Ja” wybitnego pianisty i wykładowcy Piotra Kałużnego. Jako człowiek był niezwykle koleżeński, bez nałogów i niesamowicie pracowity. Ćwiczyliśmy całymi dniami różne obiegniki unisono (fortepian z gitarą) ciesząc się muzyką.
Dzisiaj mamy wielu pianistów kontynuujących ten styl jak Maciej Markiewicz czy Michał Cholewiński, dla których nasza płyta była i pozostanie inspiracją.

Poznań 14.06.2009 - Tomasz Dziubiński

Zapraszam na oficjalną stronę http://tomaszdziubinski.pl/

EP N-0679 Pronit 1971
Test "Antonina"


Sam sobie żeglarzem / Do zobaczenia / Antonina / Pójdę z tobą w świat





W. Gąssowski, T. Dziubiński, R. Gromek, B. Gorbaczyński, A. Mikołajczak, A. Michalski

CD PRCD 1060 Polskie Radio 2008
Test Nagrania radiowe z lat 1971-1975




Antonina / Do zobaczenia / Pójdę z tobą w świat / Sam sobie żeglarzem
W. Gąssowski, T. Dziubiński, R. Gromek, B. Gorbaczyński, A. Mikołajczak, A. Michalski

LP K-PSJ 007 Poljazz 1985
Wojciech Skowroński
"Fortepian i ja"











opis patrz w Dyskografii

LP 113 Wifon 1987
Wojciech Skowroński
Jak się bawisz?











patrz w Dyskografii

"Old Rock Meeting A.D. 1986"


Koncert zarejestrowany na żywo 12 i 13 lipca 1986 roku w sopockiej Operze Leśnej.
Tomasz towarzyszył na scenie m.in. B. Wyrobkowi, K. Sobczyk, H, Frąckowiak, H. Majdaniec, A. Rusowicz i W. Kordzie oraz oczywiście Wojtkowi Skowrońskiemu.

opis na stronie Tomka Dziubińskiego