MuzycyMuzycy
Piotr Janton w poznańskiej Telewizji w programie "ABC Rozrywki" (1971) w reż. Stefana Mroczkowskiego. Fot. Janusz Nowacki Piotr Janton (2017) fot. Piotr Przybylski
Biografia zawodowa (skrócona) 1966 W Poznaniu powstaje Grupa „MY” w składzie: Tomaszem Dziubiński – g, voc; Andrzej Mikołajczak – org, Leszek Muth – bg i Piotr Janton – dr.
1968-1969 Występuje w tym czasie także z Benonem Hardym, Januszem Muraszko, Jerzym Grzewińskim. 1969-1971 Dochodzi do zespołu Blues trio Wojciecha Skowrońskiego zastępując Andrzeja Nackoskiego.
"Alfabet rozrywki" w Telewizji Poznań, reż. Stefan Mroczkowski, fot. Janusz Nowacki (Blues Trio - Janton, Skowroński i Plewiński) Blues Trio w Warszawie 1970, fot. Stanisław Chybowski
Nagrywa pierwszą „małą” płytę (N-0632) z utworami: Za rok, Nas trzech, Trochę żal i Miałem sen. Występują m.in. podczas I Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych. Po odejściu z Blues trio rozpoczyna współpracę z Estradą Poznańską, towarzysząc na scenie Zbigniewowi Górnemu i poznańskiemu kabaretowi TEY. 1972 Gra na etacie perkusisty w Zespole Estradowym Wojsk Lotniczych „Eskadra”. 1975 Od 1 września przenosi się do Warszawy, gdzie otrzymał propozycję - objęcia kierownictwa Jego poprzednik – pianista Ryszard Siwy, otrzymał z Ministerstwa Kultury - Stypendium do USA. W tym czasie Zespół „RADAR” miał w programie Oratorium Katarzyny Gaertner i Ernesta Brylla „Zagrajcie nam wszystkie srebrne dzwony". Od tego momentu staje się kierownikiem muzycznym zespołu „Radar” aż do roku 1980 i akompaniuje artystom warszawskich scen przez stołeczną Estradę. 1978 W tym czasie było siedem Zespołów Estradowych Wojska Polskiego, które konkurowały 1980 Zwalnia się z Zespołu „RADAR” i wraca do Poznania. W lutym 1980 roku wyjeżdża do Niemiec i podejmuje pracę w Cyrku Williams Althoff - jako perkusista. 1984 Decyduje się zostać w Niemczech. Zamieszkuje w Stolbergu i zaczyna „nowe życie”. Po dwóch tygodniach Alex Band rozpoczyna samodzielną prace w cyrku. 1985 Tworzy zespół z niemieckimi i polskimi muzykami - Cover Band (z trębaczem Filharmonii Warszawskiej – Leczkowskim, jego żoną Beatą, saksofonistą Leszkiem Lukomskim, oraz pianistą i basistą z Niemiec. 1998-2011 prowadzi własną działalność gospodarczą będąc cały czas aktywnym muzykiem. Dochodzi do zespołu TRISKA ANSAMBL, w którym śpiewa francuska Evi Rebiere i gra Tadeusz Erhard Orgielewski Dixieland Band. Tadeusz zdobył Złotą Tarkę a pochodził z Częstochowy. 2017 Dziś Piotr Janton mieszka w okolicach Aachen (Niemcy), gdzie w dalszym ciągu zajmuję się muzykowaniem choć już nie jako perkusista, lecz pianista... Grupa "My" w 2017 roku od lewej: Tomasz Dziubiński, Piotr Janton, Leszek Muth i Andrzej Mikołajczak. fot. Piotr Przybylski
Do najważniejszych kompozycji Piotra Jantona zaliczyć możemy:
Kogo wolą dziewczyny (1976)
Piotr Janton z zespołem Blues Trio
Kazimierz Plewiński w programie "Alfabet rozrywki" Telewizji Poznań w 1971 r. fot. Janusz Nowacki Kazimierz Plewiński 2015, fot. Piotr Przybylski
pierwsza "mała" płyta nagrana przez Blues Trio Wojciecha Skowrońskiego (1970) fot. Janusz Nowacki
Kazimierz Plewiński tworzy zespół Ergo Band 2x fot. Wiktor Franczyszyn
biografia niebawem...
![]() ![]() E. Orlicki 2008, fot. Piotr Przybylski "Sekwens" Chodzież, 1970, z arch. Eugeniusza Orlickiego, fot. Janusz Nowacki "Aspekt" 1971, z arch. Eugeniusza Orlickiego, autor nieznany E. Orlicki z Cz. Niemenem 1981 USA, z arch. E. Orlickiego, autor nieznany "Blues & Rock" w TVP Poznań 19.01.1976, z arch. Rafała Jasionowicza, fot. Rafał Jasionowicz E. Orlicki koncertowo 2011, fot. Katarzyna Lisiecka Urodził się w Poznaniu 19.02.1950 roku. Przygodę z muzyką rozpoczął podkoniec lat 60-tych w zespole "Sekwens". Oprócz EO w zespole grali także Piotr Kałużny (p) i Witold Drelski (dr). Sekwens wystąpił na I Wielkopolskich Rytmach Młodych w 1970 roku w Jarocinie, przedstawiając publiczności autorski program składający się z kompozycji Piotra Kałużnego, gdzie zdobył I miejsce. ![]() ![]() W 1975 współpracował z zespołem "Blues & Rock" Wojciecha Skowrońskiego, z którym zarejestrował album o tytule: "Wojciech Skowroński" - SX 1376. Sesja z maja 1976 r. W 1975 r. z grupą Blues & rock dokonał nagrań archiwalnych dla TVP Warszawa a w 1975 dla TVP Katowice. Z B&R rozstał się jesienią, po czym rozpoczął współpracę z Orkiestrą Zbigniewa Górnego. W latach 80-tych często wyjeżdżał za granicę. Nagrał wiele płyt jako muzyk sesyjny ("Muzyka twoje imię ma" - Eleni, Spirituals and Gospels Singers", "Image" Andrzeja Ellmanna, współpracował także z Urszulą Sipińską, Zdzisława Sośnicka, Krzysztofem Krawczykiem. Blues & Rock z zespołem Karola Nicze jeździł w trasy z programem pt: "Kontrasty i porównania" a solistami byli: Halina Frąckowiak, Krystyna Wojnowska, Tadeusz Woźniak, Grażyna Łobaszewska, Zdzisława Sośnicka. Skład zespołu K. Nicze tworzyli: Zbigniew Karwacki - ts, Kiełczewski, Delong, Szczepański, Eryk Kulm - dr, Andrzej Ellmann - g i R. Nowicki, Edmund Klaus - g i EO - bg). W 1981 grał przez pół roku w USA (Chicago, Nowy Jork, Detroit) z Czesławem Niemenem i Krzysztofem Krawczykiem, którym towarzyszył poznański zespół, w składzie: Maria Jałocha-Piątkowska, Sława Mikołajczyk, EO, A. Ellmann, T. Dziubiński, Janusz Piątkowski, Marek Surdyk. Po powrocie pracował jako muzyk sesyjny. W 1983 stworzył grupę "Narada" i z Anną Jurksztowicz zdobył I miejsce na KFPP w Opolu w 1985 roku (za "Diamentowy kolczyk"). Skład zespołu "Narada": Anna Jurksztowicz, Piotr Schulz - voc, Wojtek Olszewski - p, Mirosław Michalak - g. Mirosław Sitkowski - dr, Krzysztof Barcik - g. i E.O. - bg. Po festiwalu opolskim współpracował z grupą wokalną "VOX", z którą dwukrotnie wyjechał na tourne po ZSRR. 27 marca 1988 roku wystąpił w Zabrzu w koncercie Gwiazdy Mocnego Uderzenia. Obok Adrianny Rusowicz i Wojciecha Kordy wystąpili także T. Dziubiński, Dariusz Kozakiewicz, Jerzy Zgrzeba, Maciej Czaj, Przemysław Gwoździowski i Alibabki oraz gościnnie będący wtedy w Polsce Włodzimierz Wander. Pod koniec lat 80-tych wyjechał do USA, gdzie pracował na statkach pasażerskich w orkiestrach akompaniujących wykonawcom amerykańskim (m.in. H.Frazier, Fifth Dimension, J.Denver). ![]() ![]() Piotr Schulz, Anna Jurksztowicz, Andrzej Rybiński, Gang Marcela , VOX, Janusz Koman, Andrzej Zaucha, Hanna Banaszak, Joanna Zagdańska, Ewa Bem, Zbigniew Wodecki, Krzesimir Dębski...to nazwiska wykonawców, z którymi dokonał archiwalnych nagrań a także kilkanaście płyt długogrających. źródło danych - EUGENIUSZ ORLICKI, Poznań 15.01.2010
zaktualizował Piotr Przybylski ![]() wybrana dyskografia: Blues & Rock "Wojciech Skowroński" - 1976 (opis w dyskografii) ![]() ![]() Eleni "Muzyka twoje imię ma" - 1985 ![]() ![]() Spirituals and Gospels Singers - 1985 ![]() ![]() Eugeniusz Orlicki (bg), Zbigniew Wrombel (bg), Edmund Klaus (g), Gina Komasa (alt), Ewa Stańko-Dąbrowska (sop), Ewa Urbanowicz (msop), Andrzej Sobolewski (ten), Piotr Galica (bar), Maciej Szymański (key;pno), Marek Surdyk (dr) 1. Nobody knows the trouble I've seen; Piotr Galica 2. Sometimes I feel like a motherless; Ewa Stańko-Dąbrowska 3. I wanna go to Heaven; Gina Komasa 4. Were you there 5. Oh, rocks don't fall on me; Andrzej Sobolewski 6. Steal away to Jesus 7. When the morning comes; Gina Komasa 8. Run to Jesus; Andrzej Sobolewski 9. Standing in the need of prayer; Piotr Galica 10. Amazing grace; Ewa Stańko-Dąbrowska 11. Amen; Andrzej Sobolewski, Gina Komasa Andrzej Ellmann - "Image" - 1987 ![]() ![]() wybrana galeria: ![]() z "Orkiestrą Zbigniewa Górnego", E.Orlicki drugi od lewej w III rzędzie, Zbigniew Górny czwarty od lewej w I rzędzie ![]() z zespołem "Narada" 1983 (fot.Mariusz Tuliński) od lewej: Mirosław Sitkowski - dr, Krzysztof Barcik - g, Anna Jurksztowicz - voc, Wojciech Olszewski - p, Piotr Schulz - voc, key, EO - bg, Mirosław Michalak - g, Roman Suchan -ts., key. ![]() ![]() E. Orlicki i Krzysztof Przybyłowicz (w tle), w poznańskim klubie "Pod Pretekstem" 2009 (foto Mateusz Rogalski) ![]()
Poznaniak urodzony 12.11.1946. Po rozpoczęciu nauki w Liceum nr 4 z Henrykiem Piaseckim zaprosił do współpracy w szkolnym zespole big - beatowym Przemysława Lisieckiego, zespół wystąpił wiele razy na różnych szkolnych akademiach, trwał w tym składzie tylko rok, do momentu ukończenia liceum przez Andrzeja Iskrę i Henryka Piaseckiego. Po rozpadzie zespołu w 1965 roku brat Przemka - Wojciech założył własny zespół "Roztrzepańcy ", który składał się początkowo z 4 osób: A. Iskry - gitara solowa, H. Piaseckiego - gitara basowa, W. Lisieckiego - organy, śpiew oraz P. Lisieckiego - perkusja), później dołączył kolejny gitarzysta - Tomasz Jaśkowiak. W 1968 roku doszedł do zespołu Ex Aequo, utworzonego przez Romana Burchackiego po rozpadzie Pechowców. Zespół tworzyli: Burchacki - g, Iskra - bg, Wojciech Meller - g, voc i Marek Strzałkowski - dr. Zespół przetrwał do 1969 roku.
Wiosną 1971 roku za namową Przemysława Lisieckiego Andrzej dołączył do grupy Blues Trio Wojciecha Skowrońskiego, zamieniając poprzedniego basistę - Kazimierza Plewińskiego. Z trio dokonał już nagrań radiowych w 1971r. Trio wystąpiło m.in. podczas II Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych 4-6 czerwca 1971. Blues Trio 1971 (fot. Marian Sandecki) W 1972 roku Skowroński decyduje się na powiększenie składu zachowując dotychczasową sekcję rytmiczną (Iskra-Lisiecki). Już jako zespół Blues&Rock Wojciecha Skowrońskiego wystąpił podczas Jazz Jamboree 20.10.1972 roku dokonując pierwszej w Polsce rejestracji koncertowych nagrań.
W styczniu 1973 roku Blues & Rock rejestruje pierwszy longplay o tytule Blues&Rock.
W czerwcu 1973 wystąpił z B&R podczas KFPP w Opolu wykonując m.in. Blues to zawsze blues jest. Kompozytor Jerzy Wasowski napisał tę kompozycję dla Skowrońskiego do tekstu syna Grzegorza Wasowskiego o pseudonimie Błażej Perkun. W grudniu 1974 roku nastąpiła zmiana składu, w której miejsce Iskry zajął Eugeniusz Orlicki. W 1989 roku dołączył do zespołu KIS Lecha Stawskiego, lecz na instrumenty klawiszowe. Zespół występował jako trio (Stawski, Iskra i Andrzej Kmita). Zespół wydał trzy kasety po śmierci Andrzeja a ostatnia jest Jemu zadedykowana.
Na zdjęciu: Stawski, Kmita i Iskra Andrzej Iskra zmarł w Poznaniu 15.09.1991 roku. Pochowany został na cmentarzu Miłostowo na przeciw Adrianny Rusowicz.
Okładka płyty Polskich Nagrań (PNCD 1499) Blues&Rock 1973 od lewej: Krystyna Stolarska, Halina Zielińska, Ewa Góra, Wojciech Skowroński, Andrzej Iskra (na dole) Maciej Winiewicz, Maciej Dobrzyński i Przemysław Lisiecki
Miejsce spoczynku Andrzeja - kliknij lokalizację pomnika
![]() foto z arch. Jerzego Skowronka 2009, autor nieznany foto z arch. Jerzego Skowronka 1968, Rostock Festival foto z arch. Jerzego Skowronka 2009, autor nieznany Urodził się 1942 roku w Bielsku-Białej. Muzykę studiował najpierw w szkole podstawowej w Katowicach, a później w Liceum Muzycznym, ale Jego pierwszym instrumentem na początku były skrzypce, a drugim perkusja. Pierwszy kontakt z jazzem to gra na perkusji w "Big Band" w Mysłowicach przy Klubie Fabrycznym. Później spotkał Waldemara Hajera, z którym grał w czasie wakacji w różnych kawiarniach nad morzem (Jastrzębia Góra) i w górach (Kudowa Zdrój, Jelenia Góra).
W 1961 roku po maturze w SL.T.Z.N zdał egzamin na chemię w UAM i przeniósł się do Poznania. Tutaj bardzo szybko zaczął grać w zespole klubu ”Od Nowa” z Andrzejem Fröhlichem - piano i trąbka, Tadeuszem Franką - puzon, Henrykiem Pawlaczykiem - saksofon tenorowy i klarnet oraz Wiesławem Pniewskim - kontrabas.
W klubie ”Od Nowa” grał z przerwami aż do wyjazdu do Szwecji w lipcu 1968 roku. W roku 1968 przez krótki okres grał razem z Hubertem Szymczyńskim -gitara basowa i Wojtkiem Skowrońskim - fortepian, śpiew w zespole ”Hubertusy”. Z tym trio wziął udział w imprezie ”Jazz nad Odrą”, w której Wojtek zdobył wyróżnienie publiczności i I miejsce w klasie wokalistów. Mój czas spędzony z Wojtkiem jak również Hubertem przypominam sobie jako czas mojego zadowolenia,
![]() Do Szwecji dojechał do zespołu Jocker Quartet z Henrykiem Pawlaczykiem, Jimy Bownikiem i Janem Jabłońskim jako liderem zespołu.
19.11.2009 roku po 41 latach zagrał koncert w towarzystwie Huberta Szymczyńskiego (klub Trappen w Norrkoping Szwecja). Na zdjęciu Ewa Stańko - voc, Jerzy Skowronek - dr, Jan Erik Andersson - bg i Hubert Szymczyński - p)
Po zakończeniu współpracy z Janem Jabłońskim Jego kontakty z muzyka ograniczyły sie do sporadycznych występów w różnych orkiestrach w Szwecji. W roku 1974 podjął pracę w firmie Ericsson Norrkoping (w swoim zawodzie - jako chemik) i od tej pory Jego kontakt z muzyką jest ograniczony. Niemniej grał na skrzypcach w amatorskiej orkiestrze symfonicznej jak również w miejscowym "Big Band Air Craft". Od 2007 jest na emeryturze i gra z kilkoma rówieśnikami (w Norrkoping) od czasu do czasu aby zadowolić duszę swingową. Jerzy Skowronek - 14.10.2009
|