Muzycy

g_600_Janton_fot.Janusz-Nowacki.jpgosoby/g_600_Janton_2017.jpg

Piotr Janton w poznańskiej Telewizji w programie "ABC Rozrywki" (1971) w reż. Stefana Mroczkowskiego. Fot. Janusz Nowacki

Piotr Janton (2017) fot. Piotr Przybylski

 

 

Biografia zawodowa (skrócona)

1966

W Poznaniu powstaje Grupa „MY” w składzie: Tomaszem Dziubiński – g, voc; Andrzej Mikołajczak – org, Leszek Muth – bg i Piotr Janton – dr.

 

osoby/g_600_My_1966.jpgz archiwum Tomasza Dziubińskiego

 

1968-1969

Występuje w tym czasie także z Benonem Hardym, Januszem Muraszko, Jerzym Grzewińskim.
Były to zespoły akompaniujące w programach estradowych z różnymi artystami.

1969-1971

Dochodzi do zespołu Blues trio Wojciecha Skowrońskiego zastępując Andrzeja Nackoskiego.

 

https://wojciechskowronski.pl/images/foto/gal/g_600_jn001.jpghttps://wojciechskowronski.pl/images/foto/gal/g_600_ts007.jpg

"Alfabet rozrywki" w Telewizji Poznań, reż. Stefan Mroczkowski, fot. Janusz Nowacki (Blues Trio - Janton, Skowroński i Plewiński)

Blues Trio w Warszawie 1970, fot. Stanisław Chybowski

 

Nagrywa pierwszą „małą” płytę (N-0632) z utworami: Za rok, Nas trzech, Trochę żal i Miałem sen. Występują m.in. podczas I Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych.

Po odejściu z Blues trio rozpoczyna współpracę z Estradą Poznańską, towarzysząc na scenie Zbigniewowi Górnemu i poznańskiemu kabaretowi TEY.

1972

Gra na etacie perkusisty w Zespole Estradowym Wojsk Lotniczych „Eskadra”.
W tym czasie komponuje muzykę do kilku piosenek do Festiwalu Piosenki Żołnierskiej – FPŻ w Kołobrzegu. Podejmuje współpracę z autorami tekstów jak: Jadwiga Urbanowicz czy Piotr Łosowski.

1975

Od 1 września przenosi się do Warszawy, gdzie otrzymał propozycję - objęcia kierownictwa
muzycznego Zespołu Wojsk Obrony Powietrznej „RADAR” w Warszawie.

Jego poprzednik – pianista Ryszard Siwy, otrzymał z Ministerstwa Kultury - Stypendium do USA.

W tym czasie Zespół „RADAR” miał w programie Oratorium Katarzyny Gaertner i Ernesta Brylla „Zagrajcie nam wszystkie srebrne dzwony".

Od tego momentu staje się kierownikiem muzycznym zespołu „Radar” aż do roku 1980 i akompaniuje artystom warszawskich scen przez stołeczną Estradę.

1978
Bierze półroczny, bezpłatny urlop i wyjeżdża do Dani, gdzie przez pół roku gra na perkusji w cyrku „Benewais” z muzykami z Warszawy i ze Śląska.

W tym czasie było siedem Zespołów Estradowych Wojska Polskiego, które konkurowały
co roku na Festiwalu w Połczynie Zdroju.

1980

Zwalnia się z Zespołu „RADAR” i wraca do Poznania.

W lutym 1980 roku wyjeżdża do Niemiec i podejmuje pracę w Cyrku Williams Althoff - jako perkusista.
W Cyrku tym pracuje przez 5 sezonów.

1984

Decyduje się zostać w Niemczech. Zamieszkuje w Stolbergu i zaczyna „nowe życie”.
Do Cyrku Williams Althoff przyjechał po mnie Aleksander Maliszewski ze swoim zespołem.
Nadzoruje pierwsze występy Alex Bandu i wprowadza w cyrkowy program.

Po dwóch tygodniach Alex Band rozpoczyna samodzielną prace w cyrku.

1985

Tworzy zespół z niemieckimi i polskimi muzykami - Cover Band (z trębaczem Filharmonii Warszawskiej – Leczkowskim, jego żoną Beatą, saksofonistą Leszkiem Lukomskim, oraz pianistą i basistą z Niemiec.
W międzyczasie podejmuje pracę w firmie produkującej Displaye z plexiglasu.

1998-2011

prowadzi własną działalność gospodarczą będąc cały czas aktywnym muzykiem.

Dochodzi do zespołu TRISKA ANSAMBL, w którym śpiewa francuska Evi Rebiere i gra Tadeusz Erhard Orgielewski Dixieland Band. Tadeusz zdobył Złotą Tarkę a pochodził z Częstochowy.
Gra z różnymi grupami w klubach jazzowych w Köln i Düsseldorfie i w Aachen.

2017

Dziś Piotr Janton mieszka w okolicach Aachen (Niemcy), gdzie w dalszym ciągu zajmuję się muzykowaniem choć już nie jako perkusista, lecz pianista...



osoby/g_800_MY2531.jpg

Grupa "My" w 2017 roku od lewej: Tomasz Dziubiński, Piotr Janton, Leszek Muth i Andrzej Mikołajczak.

fot. Piotr Przybylski

 

Do najważniejszych kompozycji Piotra Jantona zaliczyć możemy:

 

Kogo wolą dziewczyny (1976)
Komu serce dać (1973)
Lotnicy czekają na start (1975)
Po tobie nikt (1977)
Siostry Brzozy (1976)
Śpiewają żołnierze (1975)
Świat jest scena (1974)
Ta mała gwiazda (1973)
Zrób coś, zrób (1976)

 

Piotr Janton z zespołem Blues Trio

  d_600_sp_bt_01_01.jpg

 

dysk/cd/d_600_cd_pr_01_01.jpg

 

dysk/cd/d_600_pncd_1499_01.jpg

osoby/g_500_Plewinski-fot-Janusz-Nowacki.jpgg_500_PlewiskiDSCF13181000.jpg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kazimierz Plewiński w programie "Alfabet rozrywki" Telewizji Poznań w 1971 r. fot. Janusz Nowacki

Kazimierz Plewiński 2015, fot. Piotr Przybylski

 

pierwsza "mała" płyta nagrana przez Blues Trio Wojciecha Skowrońskiego (1970)

d_600_sp_bt_01_01.jpg

 fot. Janusz Nowacki

 

Kazimierz Plewiński tworzy zespół Ergo Band 

osoby/g_900_Ergo-02_arch.-Plewinski.jpg

2x fot. Wiktor Franczyszyn

osoby/g_900_Ergo-03_arch.-Plewinski.jpg

 

biografia niebawem...

 


o_250_eo_pp.jpg Orlicki Eugeniusz - gitara basowa (Blues & Rock 1975-1976) o_eo_600_chodziez.jpg

E. Orlicki 2008, fot. Piotr Przybylski
"Sekwens" Chodzież, 1970, z arch. Eugeniusza Orlickiego, fot. Janusz Nowacki
"Aspekt" 1971, z arch. Eugeniusza Orlickiego, autor nieznany
E. Orlicki z Cz. Niemenem 1981 USA, z arch. E. Orlickiego, autor nieznany
"Blues & Rock" w TVP Poznań 19.01.1976, z arch. Rafała Jasionowicza, fot. Rafał Jasionowicz
E. Orlicki koncertowo 2011, fot. Katarzyna Lisiecka

Urodził się w Poznaniu 19.02.1950 roku.
Przygodę z muzyką rozpoczął podkoniec lat 60-tych w zespole "Sekwens". Oprócz EO w zespole grali także Piotr Kałużny (p) i Witold Drelski (dr). Sekwens wystąpił na I Wielkopolskich Rytmach Młodych w 1970 roku w Jarocinie, przedstawiając publiczności autorski program  składający się z kompozycji Piotra Kałużnego, gdzie zdobył I miejsce.
o_eo_550_aspekt01.jpgo_eo_300_niemen.jpg W 1971 r. współpracował z zespołem Aspekt (Piotr Kałużny - p, Edmund Klaus -g, Leszek Kubiak - dr i EO - bg). Aspekt z Jerzym Milianem dokonał nagrań w "nowym" poznańskim studio radiowym "Giełda" przy ul. Marcinkowskiego. Występował również z holenderską wokalistką Mariolaine (prywatnie żona Michała Muzolfa).
W 1975 współpracował z zespołem "Blues & Rock" Wojciecha Skowrońskiego, z którym zarejestrował album o tytule: "Wojciech Skowroński" - SX 1376. Sesja z maja 1976 r. W 1975 r. z grupą Blues & rock dokonał nagrań archiwalnych dla TVP Warszawa a w 1975 dla TVP Katowice. Z B&R rozstał się jesienią, po czym rozpoczął współpracę z Orkiestrą Zbigniewa Górnego. W latach 80-tych często wyjeżdżał za granicę. Nagrał wiele płyt jako muzyk sesyjny ("Muzyka twoje imię ma" - Eleni,  Spirituals and Gospels Singers", "Image"  Andrzeja Ellmanna, współpracował także z Urszulą Sipińską, Zdzisława Sośnicka, Krzysztofem Krawczykiem. Blues & Rock z zespołem Karola Nicze jeździł w trasy z programem pt: "Kontrasty i porównania" a solistami byli: Halina Frąckowiak, Krystyna Wojnowska, Tadeusz Woźniak, Grażyna Łobaszewska, Zdzisława Sośnicka. Skład zespołu K. Nicze tworzyli: Zbigniew Karwacki - ts, Kiełczewski, Delong, Szczepański, Eryk Kulm - dr, Andrzej Ellmann - g i R. Nowicki, Edmund Klaus - g i EO - bg).
W 1981 grał przez pół roku w USA (Chicago, Nowy Jork, Detroit) z Czesławem Niemenem i Krzysztofem Krawczykiem, którym towarzyszył poznański zespół, w składzie: Maria Jałocha-Piątkowska, Sława Mikołajczyk, EO, A. Ellmann, T. Dziubiński, Janusz Piątkowski, Marek Surdyk. Po powrocie pracował jako muzyk sesyjny.
  W 1983 stworzył grupę "Narada" i z Anną Jurksztowicz zdobył I miejsce na KFPP w Opolu w 1985 roku (za "Diamentowy kolczyk"). Skład zespołu "Narada": Anna Jurksztowicz, Piotr Schulz - voc, Wojtek Olszewski - p, Mirosław Michalak - g. Mirosław Sitkowski - dr, Krzysztof Barcik - g. i E.O. - bg. Po festiwalu opolskim współpracował z grupą wokalną "VOX", z którą dwukrotnie wyjechał na tourne po ZSRR. 27 marca 1988 roku wystąpił w Zabrzu w koncercie Gwiazdy Mocnego Uderzenia. Obok Adrianny Rusowicz i Wojciecha Kordy wystąpili także T. Dziubiński, Dariusz Kozakiewicz, Jerzy Zgrzeba, Maciej Czaj, Przemysław Gwoździowski i Alibabki oraz gościnnie będący wtedy w Polsce Włodzimierz Wander. Pod koniec lat 80-tych wyjechał do USA, gdzie pracował na statkach pasażerskich w orkiestrach akompaniujących wykonawcom amerykańskim (m.in. H.Frazier, Fifth Dimension, J.Denver). g_600_rj30.jpg o_600_4938_eo.jpgPo powrocie podjął współpracę w Studio oraz z Orkiestrą Zbigniewa Górnego (m.in. Festiwale w Hadze, Karlshamn, Piaff) Spirituals & Gospel Quartet, Zespół KAKAPO (P. Kałużny - p, Szymon Rogalski - fl, Krzysztof Przybyłowicz - dr, L. Kubiak i EO - bg). Od 2002 roku pracował z zespołem Szymona Rogalskiego (Szymon Rogalski - voc, p, flute; Piotr Banyś - puzon, Piotr Trojanowski - dr;     i EO - bg.
Piotr Schulz, Anna Jurksztowicz, Andrzej Rybiński, Gang Marcela , VOX, Janusz Koman, Andrzej Zaucha, Hanna Banaszak, Joanna Zagdańska, Ewa Bem, Zbigniew Wodecki, Krzesimir Dębski...to nazwiska wykonawców, z którymi dokonał archiwalnych nagrań a także kilkanaście płyt długogrających.


źródło danych - EUGENIUSZ ORLICKI, Poznań 15.01.2010
zaktualizował Piotr Przybylski

 
 
 
 
 
 
 
 
g_600_Franczyszyn_4-_-12.jpgBlues&Rock 1975, Eugeniusz Orlicki, Waldemar Majewski, Edmund Klaus i Wojciech Skowroński, fot. Wiktor Franczyszyn                                                    
 

wybrana dyskografia:

Blues & Rock "Wojciech Skowroński" - 1976 (opis w dyskografii)

d_600_cd_barii_73_76_01_01.jpgd_600_lp_76_01_01.jpg


Eleni "Muzyka twoje imię ma" - 1985
d_600_eleni-muzyka-twoje-imie_01.jpgd_600_eleni-muzyka-twoje-imie_02.jpg

Spirituals and Gospels Singers - 1985
o_eo_450_spirituals.jpgo_eo_450_spirituals_02.jpg
Eugeniusz Orlicki (bg),
Zbigniew Wrombel (bg),
Edmund Klaus (g),
Gina Komasa (alt),
Ewa Stańko-Dąbrowska (sop),
Ewa Urbanowicz (msop),
Andrzej Sobolewski (ten),
Piotr Galica (bar),
Maciej Szymański (key;pno),
Marek Surdyk (dr)




1. Nobody knows the trouble I've seen; Piotr Galica
2. Sometimes I feel like a motherless; Ewa Stańko-Dąbrowska
3. I wanna go to Heaven; Gina Komasa
4. Were you there
5. Oh, rocks don't fall on me; Andrzej Sobolewski
6. Steal away to Jesus
7. When the morning comes; Gina Komasa
8. Run to Jesus; Andrzej Sobolewski
9. Standing in the need of prayer; Piotr Galica
10. Amazing grace; Ewa Stańko-Dąbrowska
11. Amen; Andrzej Sobolewski, Gina Komasa


Andrzej Ellmann - "Image" - 1987
o_200_eo_image1987.jpgo_200_eo_image1987_02.jpg

wybrana galeria:
o_eo_600_ozg.jpg
z "Orkiestrą Zbigniewa Górnego", E.Orlicki drugi od lewej w III rzędzie, Zbigniew Górny czwarty od lewej w I rzędzie

o_eo_600_narada01.jpg
z zespołem "Narada" 1983 (
fot.Mariusz Tuliński)
od lewej: Mirosław Sitkowski - dr, Krzysztof Barcik - g, Anna Jurksztowicz - voc,
Wojciech Olszewski - p, Piotr Schulz - voc, key, EO - bg, Mirosław Michalak - g, Roman Suchan -ts., key.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               g_600_Zabrze-88.jpg

                o_eo_600_eo01.jpg
E. Orlicki i Krzysztof Przybyłowicz (w tle), w poznańskim klubie "Pod Pretekstem" 2009
(foto Mateusz Rogalski)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
sko-orlicki-4_0009_1000.jpg
 
 
 
 
 
 
 

o_600_iskra01.jpgIskra Andrzej - gitara basowa (Blues Trio 1971-1972; Blues & Rock 1972-1974)

Poznaniak urodzony 12.11.1946.

Po rozpoczęciu nauki w Liceum nr 4 z Henrykiem Piaseckim zaprosił do współpracy w szkolnym zespole big - beatowym Przemysława Lisieckiego, zespół wystąpił wiele razy na różnych szkolnych akademiach, trwał w tym składzie tylko rok, do momentu ukończenia liceum przez Andrzeja Iskrę i Henryka Piaseckiego. Po rozpadzie zespołu w 1965 roku brat Przemka - Wojciech założył własny zespół "Roztrzepańcy ", który składał się początkowo z 4 osób: A. Iskry - gitara solowa, H. Piaseckiego - gitara basowa, W. Lisieckiego - organy, śpiew oraz P. Lisieckiego - perkusja), później dołączył kolejny gitarzysta - Tomasz Jaśkowiak.

W 1968 roku doszedł do zespołu Ex Aequo, utworzonego przez Romana Burchackiego po rozpadzie Pechowców. Zespół tworzyli: Burchacki - g, Iskra - bg, Wojciech Meller - g, voc i Marek Strzałkowski - dr. Zespół przetrwał do 1969 roku.

g_600_scan-4_1.jpg

 

g_600_pl28.jpg

 

Wiosną 1971 roku za namową Przemysława Lisieckiego Andrzej dołączył do grupy Blues Trio Wojciecha Skowrońskiego, zamieniając poprzedniego basistę - Kazimierza Plewińskiego. Z trio dokonał już nagrań radiowych w 1971r. Trio wystąpiło m.in. podczas II Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych 4-6 czerwca 1971.

 g_600_0057oi.jpg

Blues Trio 1971 (fot. Marian Sandecki)

W 1972 roku Skowroński decyduje się na powiększenie składu zachowując dotychczasową sekcję rytmiczną (Iskra-Lisiecki). Już jako zespół Blues&Rock Wojciecha Skowrońskiego wystąpił podczas Jazz Jamboree 20.10.1972 roku dokonując pierwszej w Polsce rejestracji koncertowych nagrań. 

d_600_sp_bar_01.01.jpg

W styczniu 1973 roku Blues & Rock rejestruje pierwszy longplay o tytule Blues&Rock.



Kominiarz Johny, Gdybyś miał dwa życia, Równy był gość czy Ludzie coś mi tutaj nie gra były największymi przebojami grupy.

W czerwcu 1973 wystąpił z B&R podczas KFPP w Opolu wykonując m.in. Blues to zawsze blues jest. Kompozytor Jerzy Wasowski napisał tę kompozycję dla Skowrońskiego do tekstu syna Grzegorza Wasowskiego o pseudonimie Błażej Perkun.

W grudniu 1974 roku nastąpiła zmiana składu, w której miejsce Iskry zajął Eugeniusz Orlicki.

W 1989 roku dołączył do zespołu KIS Lecha Stawskiego, lecz na instrumenty klawiszowe. Zespół występował jako trio (Stawski, Iskra i Andrzej Kmita). Zespół wydał trzy kasety po śmierci Andrzeja a ostatnia jest Jemu zadedykowana.

d_600mc_iskra_Kis-3-mc_03.jpg 

Na zdjęciu: Stawski, Kmita i Iskra

Andrzej Iskra zmarł w Poznaniu 15.09.1991 roku. Pochowany został na cmentarzu Miłostowo na przeciw Adrianny Rusowicz.

d_600_cd_barii_73_76_01_01.jpg

Blues & Rock "Wojciech Skowroński" - 1973 (opis w dyskografii)

g_600_0065-3oi.jpg

 

d_600_pncd_1499_03.jpg

Okładka płyty Polskich Nagrań (PNCD 1499)

Blues&Rock 1973 od lewej: Krystyna Stolarska, Halina Zielińska, Ewa Góra, Wojciech Skowroński, Andrzej Iskra (na dole)

Maciej Winiewicz, Maciej Dobrzyński i Przemysław Lisiecki

 

Miejsce spoczynku Andrzeja - kliknij lokalizację pomnika

g_600_iskra_pomnik.jpg

o_500_091119 015_js.jpgJerzy Skowronek - perkusja (Hubertusy - 1968)
foto z arch. Jerzego Skowronka 2009, autor nieznany
foto z arch. Jerzego Skowronka 1968, Rostock Festival
foto z arch. Jerzego Skowronka 2009, autor nieznany

Urodził się 1942 roku w Bielsku-Białej. Muzykę studiował najpierw w szkole podstawowej w Katowicach, a później w Liceum Muzycznym, ale Jego pierwszym instrumentem na początku były skrzypce, a drugim perkusja. Pierwszy kontakt z jazzem to gra na perkusji w "Big Band" w Mysłowicach przy Klubie Fabrycznym. Później spotkał Waldemara Hajera, z którym grał w czasie wakacji w różnych kawiarniach nad morzem (Jastrzębia Góra) i w górach (Kudowa Zdrój, Jelenia Góra).
W 1961 roku po maturze w SL.T.Z.N zdał egzamin na chemię w UAM i przeniósł się do Poznania. Tutaj bardzo szybko zaczął grać w zespole klubu ”Od Nowa” z Andrzejem Fröhlichem - piano i trąbka, Tadeuszem Franką - puzon, Henrykiem Pawlaczykiem - saksofon tenorowy i klarnet oraz Wiesławem Pniewskim - kontrabas.
W klubie ”Od Nowa” grał z przerwami aż do wyjazdu do Szwecji w lipcu 1968 roku.
W roku 1968 przez krótki okres grał razem z Hubertem Szymczyńskim -gitara basowa i Wojtkiem Skowrońskim - fortepian, śpiew w zespole ”Hubertusy”. Z tym trio wziął udział w imprezie ”Jazz nad Odrą”, w której Wojtek zdobył wyróżnienie publiczności i I miejsce w klasie wokalistów. Mój czas spędzony z Wojtkiem jak również Hubertem przypominam sobie jako czas mojego zadowolenia, o_350_js_02rostok.jpggdyż granie z tak utalentowanymi osobami przynosiło mi zawsze ”a big happing” . Tymi słowami Pan Jerzy wspomina współpracę z zespołem "Hubertusy".
Do Szwecji dojechał do zespołu Jocker Quartet z Henrykiem Pawlaczykiem, Jimy Bownikiem i Janem Jabłońskim jako liderem zespołu.
Po zakończeniu współpracy z Janem Jabłońskim Jego kontakty z muzyka ograniczyły sie do sporadycznych występów w różnych orkiestrach w Szwecji.

W roku 1974 podjął pracę w firmie Ericsson Norrkoping (w swoim zawodzie - jako chemik) i od tej pory Jego kontakt z muzyką jest ograniczony. Niemniej grał na skrzypcach w amatorskiej orkiestrze symfonicznej jak również w miejscowym "Big Band Air Craft".
Od 2007 jest na emeryturze i gra z kilkoma rówieśnikami (w Norrkoping) od czasu do czasu aby zadowolić duszę swingową.
19.11.2009 roku po 41 latach zagrał koncert w towarzystwie Huberta Szymczyńskiego (klub Trappen w Norrkoping Szwecja). Na zdjęciu Ewa Stańko - voc, Jerzy Skowronek - dr, Jan Erik Andersson - bg i Hubert Szymczyński - p)

o_js_600_skoszymstanko.jpg

Jerzy Skowronek - 14.10.2009